Lögræðislögin.

Ég hef haft mikin áhuga á sjálfræðissviptingum og hef furðað mig á hve auðvelt það er að fá einstaklimg sviptan sjálfræði.  Sjálfræðissvipting er alvarleg aðgerð þar sem einstaklingurinn er sviptur öllum réttindum til að ráða sér sjálfur og honum er skipaður lögráðamaður.  Það fylgir því mikið andlegt álag að vera sviptur réttindum til að lifa sem fullorðin sjálfstæður einstaklingur.  Sjálfræðissvipting er það víðtæk og alvarleg aðgerð að það á að heyra frekar til undantekninga að einstaklingur sé sviptur sjálfræði.  Það er algengt að einstaklingar eru sviptir sjálfræði,  það er greinilega ekkert spáð í hve mikil og erfið áhrif sjálfræðissvipting hefur á einstaklinginn.  Lögræðislögin frá 1997 eru óeðlilega galopin þegar kemur að sjálfræðissviptingum,  það er eins og löggjafinn geri sér ekki grein fyrir hvað þetta er víðtæk aðgerð sem hefur mikil og neikvæð áhrif á einstaklinginn.  Eftir að hafa skoðað lögræðislögin þá kemur það ekki lengur á óvart hvað auðvelt það er að fá einstakling sviptan sjálfræði.  Það eru nánast engar takmarkanir eða öryggisgirðingar í lögunum sem takmarka sjálfræðissviptingar.  Það sem þarf til að svipta einstakling sjálfræði er eitt læknisvottorð og læknirinn fer í einu og öllu eftir mis ábyrgum aðstandenda.  Lögin eru of opin og mér finnst það óábyrgt af löggjafanum að láta lækni hafa allan óheftan ákvörðunarrétt um sjálfræðissviptingu.  Í lögunum felst algert virðingarleysi fyrir mannréttindum einstaklingsins og vald læknis er allt of mikið miðað miðað við hve alvarleg aðgerð sjálfræðissvipting er.  Það sagði mér kona sem þekkir vel til þessa mála að í eldri lögum hefðu verið takmarkanir og þá hefði verið erfiðara að fá einstakling sviptan sjálfræði.  Það á að vera erfitt að fá einstaklinga svipta mannréttindum.  það eiga að vera undantekninar að fá einstaklinga svipta sjálfræði.  Það er alltof frjálslega að verki staðið í gildandi lögum um sjálfræðissviptingar virðingarleysið fyrir mannréttindum einstaklingsins er algert.  Það er mjög alvarlegt að svipta einstaklinga mannréttindum og það á aðeins að vera hægt að svipta einstaklinga sjálfræði í fáum og alvarlegustu tilfellum.  Í öðrum tilfellum á að svipta takmörkuðum réttindum sem er bundið við þessi og hin réttindin.  Orðið sjálfræðissvipting er einnig neikvætt orð sem kallar á fordóma og er lýsandi fyrir alvarlegan missi á mannréttindum, það er brýnt að finna nýtt orð í staðin fyrir orðið sjálfræðissvipting.  Ég veit dæmi þess að einstaklingar hafa verið sviptir sjálfræði af litlum sem engum sökum og ég hef furðað mig mjög á þessu.  Eftir að hafa séð lögræðislögin þá er ég ekki lengur hissa, lögin bjóða uppá ábyrgðarleysi og það er mjög auðvelt að misnota þessi lög lögin eru það galopin.  Ég er þess fullviss að það hafa margir verið sviptir sjálfræði af litlum sökum, lögin eru mein gölluð og mannréttindi eru einskis virt.  Standast lögræðislögin virkilega mannréttindalög?.