Kvíði

Í helgarblaði DV 13-16 febrúar s.l. er viðtal við Margréti Marteinsdóttir  þetta er opinskátt og skemmtilegt viðtal sem Sólrún Lilja Ragnarsdóttir tók.  Eins og flestir vita þá er Margrét fyrverandi fréttamaður á Rúv og starfar núna m.a. sem vert á kaffihúsi vesturbæjar.  Í viðtalinu segir Margrét frá því að hún þjáðist af kvíða á tímabili og að hún var hætt að sjá fegurðina í kringum sig og að hún hafi verið hætt að fá hugmyndir.  Margrét bendir einnig á ,, að hraðinn í þjóðfélaginu sé svo mikill að fólk gefi sér ekki alltaf tíma til að hlúa að sjálfu sér og bægi jafnvel frá sér óþægilegum tilfinningum sem kunni að vera vísbendingar um heilsubrest".  Margrét er sér meðvituð um vandamálið sem olli kvíðanum og tók á málinu með því að stokka líf sitt upp á nýtt,  hún hætti sem fréttamaður tók sér frí og endurskoðaði líf sitt frá grunni áður en hún tókst á við nýjar aðstæður.  Margrét talar um að hraðinn í þjóðfélaginu geti verið orsakavaldur að heilsubresti ef fólk er sér ekki meðvitað un að gefa sér tíma til að hlúa að sjálfu sér.  Hraðinn og kröfurnar er lúmskt og hættulegt fyrirbæri sem margir átta sig ekki á og eins og Margrét segir skuldinni er skellt á stress og álag og málið er afgreitt án þess að taka á vandamálinu sem getur þá endað sem alvarlegur heilsubrestur.  Margrét er bara ein af stórum hópi fólks sem hefur orðið fyrir því að fá kvíða vegna hraða og óheyrilegra krafna sem okkar samfélag er gegnum sýrt af.  Margrét er betur sett en margir því hún áttaði sig á vandamálinu og tók markvisst á kjarna málsins,  það er meira en hægt er að segja um marga.  Það eru margir sem eru kvíðnir en ganga til daglegra verka og reyna að klóra sig í vanlíðan í gegnum daginn og leita sér ekki aðstoðar vegna eigin og annarra fordóma.  Kvíði og þunglyndi eru algeng fyrirbæri sem hrjáir þúsundir einstaklinga á hverjum tíma,  það er aðeins lítinn hluti sem leitar sér aðstoðar eða tekur á málinu.  Rannsóknir sýna að tvö prósent þjóðarinnar geta búist við að fá alvarlegan kvíða og eru konur í meirihluta sem fá sjúkdómin.  Algengustu einkenni ofsakvíða eru hjartsláttur, svitaköst, andþrengsli, skjálfti og óróleiki, þyngsli fyrir brjósti, köfnunartilfinning. svimi og óöryggi, doði í höndum og fótum, óraunveruleikatilfinning, ótti við að missa stjórn á sér, ótti við sturlun, ótti við að deyja.  Stundum er álitið að um hjartaáfall eða um heilablæðingu sé að ræða en enginn líkamleg einkenni finnast við rannsókn og er þá viðkomanda oft bent á að um þreytu og álag sé að ræða.  Meðferð við kvíða er m.a. hugræn samtalsmeðferð sem hefur borið mjög góðan árangur og einnig er hægt að fara í lyfjameðferð.  Oft fylgja kvíðaeinkennum þunglyndiseinkenni og er sama meðferð og eingöngu við kvíðameðferð.  Það er gaman að sjá fjölmiðla vakna til vitundar um hve geðsjúkdómar eru algengir og hve þeir snerta nánast alla þjóðina með einum eða öðrum hætti.