Niðurskurður á geðsviði

Um nýliðna helgi kom fram í fréttum að mikil aukning hefur orðið á innlögnum á geðdeildum á sama tíma og skorið hefur verið niður í fjárveitingum til geðsviðs.  Aukning á innlögnum er tuttugu prósent á meðan hefur verið skorið niður í fjárveitingum um sautján prósent.  Það kom einnig fram í fréttum að nýting á plássum á geðdeildum er langt yfir það sem eðlilegt getur talist.  Tuttugu prósent aukning á innlögnum á móti sautján prósent skerðingu á fjármagni er skelfileg staðreynd.  Það er illskiljanlegt hvernig er hægt að halda úti lágmarks faglegri þjónustu við framamgreindar aðstæður.  Geðsvið hlýtur að vera komið í þá stöðu að þurfa að forgangsraða þegar kemur að innlögnum.  Það er skelfileg tilhugsun að hugsa til þess að þurfandi einstaklingum fyrir þjónustu á geðsviði  er jafnvel vísað frá vegna forgangsröðunnar.  Það er um mannslífin að tefla þegar geðsvið er annars vegar,  það er stundum ekki aftur tekið ef mistök eiga sér stað á geðsviði.  Þegar þrengir svona að eins og núna á geðsviði þá er það ávísun á mistök og mistök á geðsviði hafa kostað mannslíf.  Það er mjög varhugavert að þrengja svona mikið að geðsviði,  yfirvöld verða að gera sér grein fyrir hve mistökin á geðsviði geta verið afdrifarík.  Það er ekki bara þessi niðurskurður  heldur ber geðdeildin ekki þann fjölda sem er innskráður á almennar geðdeildir.  Fagmennska og öryggi geldur fyrir þegar er meira en yfirfullt á geðdeildum langtímum saman.  Geðsviðið er viðkvæmt svið og ber að fara að öllu með gát þegar er þrengt að starfseminni.  Starfsemin er líklega nú þegar komin út fyrir þau mörk sem miðast við að fagmennska og öryggi sé tryggt.  Það kom einnig fram um daginn í ,,íslandi í dag“  að starfsfólk á fíknigeðdeild sér breytingu á ástæðum innlagna eftir hrun.  Eftir hrun ber meira á vonleysi hjá fólki sem er lagt inn.  Það er athyglisvert að það sjáist á innlögnum breytingar á líðan fólks sem afleiðingar af hruninu .  Það væri áhugavert að sjá tölur um sjálfsvíg fyrir og eftir hrun og það er einnig þess virði að fá að sjá hvort fjölgun á innlögnum sé merkjanleg eftir hrun.  Hvernig skyldi geðheilsu þjóðarinnar almennt vera háttað sé tekið mið af stöðunni fyrir og eftir hrun.