Sjálfsvíg og skammdegið.

Í fréttablaðinu í september s.l. birtist heilsíðu úttekt á sjálfsvígum á Íslandi,  þetta er góð grein og þar koma fram  forvitnilegar upplýsingar  um sjálfsvíg,  greinin ber yfirskriftina  ,, Sjálfsvíg eru samfélagsmein „.   Greinin er eftir Erlu Björgu Gunnarsdóttur og leyfi ég mér í þessu bloggi að vitna í  þessa frábæru grein Erlu Bjargar.  Hvers vegna er ég að tala um sjálfsvíg í annað sinn á nokkrum mánuðum?  Svarið er einfalt það er komið fram í november mánuð og svartasta skammdegið er framundan.  Þetta þýðir að framundan er alvarlegt sjálfsvígs tímabil þar sem fjöldi manns mun týna lífinu fyrir eigin hendi.   ,,sjálfsvíg eru samfélagsmein“ ég get tekið undir þessi orð Erlu Bjargar sjálfsvíg eru sannarlega stórt og alvarlegt samfélagsmein.  Það segir í grein Erlu Bjargar að sjálfsvíg snerta að minnsta kosti þrjú þúsund íslendinga á ári hverju.  Þetta er mikill fjöldi,  þetta segir að það þarf að skera upp herör gegn sjálfsvígum, á bak við þessa þrjú þúsund einstaklinga er tæplega fjörutíu einstaklingar sem falla fyrir eigin hendi fyrir utan fjöldan sem gerir tilraun til sjálfsvígs.  Staðan er grafalvarleg en hvað er til ráða núna þegar framundan er hriðja af sjálfsvígum í skammdeginu?.  Það þarf að leggja meira í forvarnir og fræðslu og eins og Auður Axelsdóttir forstöðumaður Hugarafls segir í grein Erlu þá þyrfti sjálfsvígsvakt allan sólarhringinn..  Mér sýnist ekki vanþörf á sjálfsvígsvakt allan sólarhringinn ég tala nú ekki um í skammdeginu þegar aukning er á sjálfsvígum. Í grein Erlu Bjargar er viðtal við eftirlifanda Benedikt Þór Guðmundsson,  hann segir m.a. að enginn sérstök úrræði eru til fyrir eftirlifendur þairra sem hafa framið sjálfsvíg.  Eftirlifendur þurfa mikin stuðning en það virðist sem lítið sé um ferli sem fer í gang við  sjálfsvíg til að veita eftirlifendum stuðning.  Benedikt Þór Guðmundsson talar einnig um að það þurfi ðað rjúfa þöggunina sem umlykur sjálfsvíg.  Stundum er slegið upp þagnarmúr í tengslum við sjálfsvíg,  það eru þá fordómar og einhver skömm sem fylgir sjálfsvígum.  Það þarf að rjúfa þöggunina það myndi létta á eftirlifendum að takast á við geysilega erfiðar aðstæður og auðvelda þeim að ræða opinskátt um reynslu sína.  Það þarf að efla forvarnir og fræðslu um leið og þarf að opna umræðuna um sjálfsvíg uppá gátt.  Sjálfsvíg eru ekki einkamál fólks heldur eru sjálfsvíg samfélags mein sem þarf að vinna í frá öllum hliðum.  Fjöldinn þarf að taka höndum saman og vinna gegn þessum vágesti sem sækir okkur heim með grimmilegum hætti núna í skammdeginu.   Ég vil ekki vera ein af þeim  sem fæ fréttir af andláti náins einstaklings núna í skammdeginu,  ég vil forvarnir, fræðslu og sólarhrings sjálfsvígsvakt svo maðurinn með ljáinn fækki komum sínum mitt í jólaönnum.   

Athugasemdir

[Jón Þórhallsson, 12.11.2014 kl. 15:37]

Það er alltaf dýrmætara að koma með LAUSNIRNAR  heldur en að þylja upp vandamálin:

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=AiZxeubyQB4