Mannréttindi fanga með geðrænan vanda.

Í oktober s.l. var kastljós með umfjöllun um fanga sem á við geðrænan vanda að stríða, hann var þá búin að vera í einangrun í fangelsinu vikum saman.  ég bloggaði um þetta mál 7. oktober s.l. og ber greinin yfirskriftina  ,,geðveikur eða fangi".  Í greininni velti ég  því upp hvort maðurinn hafi verið í sakhæfu ástandi þegar hann fékk dóminn,  þetta mál er aftur komið í sviðsljósið, kastljós var fyrir tveimur vikum síðan með umfjöllun um þetta mál.  Ástæðan er að maðurinn lýkur afplánun í lok desember n.k. og sveitarfélag mannsins er ekki í aðstöðu til að taka við manninum og veita honum þá þjónustu sem hann þarf á að halda.  Ég vil vekja athygli á því að eftir kastljósþáttinn í oktober sagði sérfræðingur í útvarpsviðtali að geðsvið sjái ekki um afbrotamenn.  Maðurin hefur ekki fengið viðunnandi geðheilbrigðisþjónustu í fangelsinu,lausnin hefur verið að loka hann í einangrun.  Það kom fram í kastljósþættinum um daginn að manninum var í fyrra neitað um reynslulausn því það fannst ekki meðferðarúræði fyrir hann.  Maðurinn er fórnarlamb vandræðagangs í úreltu kerfi sem er á engan hátt í stakk búið til að taka á málum fanga með geðrænan vanda.  Manntéttindi mannsins eru þverbrotin hvað eftir annað,  samkvæmt lögum þá átti maðurinn rétt á að hluta eða öllu leyti að fá að taka út dóminn á geðheilbrigðisstofnun.  Núna neitar sveitarfélag mannsins að taka við manninum og ætlar geðsvið að veita honum þá þjónustu sem hann á rétt á það á eftir að koma í ljós en geðdeild er ekki varanlegt heimili fyrir manninn.  Ég velti fyrir mér hvers vegna stjórnmálamenn hafa ekkert látið í sér heyra vegna málefna þessa tiltekna manns og almennt um mál fanga með geðrænan vanda.  Kastljós hefur verið duglegt við að vekja athygli á málum fanga með geðrænan vanda en samt koma engin viðbrögð frá stjórnmálamönnum.  Það er vitað að mál þessa tiltekna hóps eru í óviðunnandi ástandi og hver fanginn á fætur öðrum situr undir grófri meðferð og mannréttindabrotum. Ég er á þeirri skoðun að framangreindur maður þarf á lögfræðiaðstoð að halda,  mál hans er sérstakt fyrir þær sakir að hann hefur setið undir mannréttindabrotum hveð eftir annað af hálfu kerfisins.  Ég vil t.d. meina að hann hafi verið í ósakhæfu átandi þegar hann fékk dóminn fyrir að kveikja í Kleppi vegna ranghugmynda.  Ég vil einnig meina að kerfið hafi brugðist þegar hann fékk ekki reynslulausn vegna þess að kerfið hafði ekki úrræði fyrir hann.  Hann átti einnig rétt á geðheilbrigðisþjónustu á meðan hann var í fangelsinu,  einangrunin í fangelsinu er enn eitt dæmið um meðferð sem átti ekki að eiga sér stað.  Mér finnst áríðandi að láta reyna á þetta mál fyrir dómstólum, það getur haft þau áhrif að tekið verði á málefnum fanga með geðrænan vanda.  Málaferli geta hreyft við yfirvöldum sem virðast vera hálf meðvitundarlaus þegar kemur að mannréttindum fanga með geðrænan vanda.  Yfirvöld vakna þá til meðvitundar um skelfilega stöðu þessara mála, framangreint mál er upplagt prófmál til að koma hreyfingu á þessi mál.