Búseta fólks með geðraskanir

Fyrir nýliðna helgi var stöð 2 með athyglisverða frétt um búsetumál geðfatlaðs fólks sem hefur lokið meðferð.  Það var sagt frá einstaklingum sem búa jafnvel mánuðum saman á geðdeild þótt meðferð sé lokið.  Það er ótrúlegt að þessi staða geti komið upp í okkar velferðarkerfi í nútímanum.  Hver skyldi kostnaðurinn vera á sólarhring? Eitthundrað þúsund krónur á sólarhring eða þrjár milljónir á mánuði fyrir hvern einstakling.  Kostnaðurinn á mánuði er hrikalegur, fyrir utan hvað það hefur slæm áhrif á einstaklinganna að búa á geðdeild mánuðum saman eftir að meðferð lýkur.  Þetta er lang dýrasta lausnin sem hægt er að finna enda má taka til samanburðar leigu á tveggja herbergja íbúð á mánuði.  Það má leigja tveggja herbergja íbúð fyrir 150.000 á mánuði eða einbýlishús á 300.000-400-.000 á mánuði.  Þrír einstaklingar geta búið saman í einbýlishúsi, við það sparast 2,6 milljónir á mánuð,  það er alltaf verið að tala um sparnað og að það sé til lítið af peningum. Á þessu sviði má spara milljónir á mánuði öllum til hagsbóta.  En hvernig má það vera að starfsfólk á geðsjúkrahúsi lætur það koma fyrir að fólk búi á sjúkrahúsinu eftir að meðferð lýkur?.  Það getur ekki verið erfitt að sannfæra yfirvöld um betri lausnir sem að auki eru margfalt ódýrari.  Hér er enn ein brotalömin á kerfinu þegar kemur að málefnum geðfatlaðra, þeir búa jafnvel inni á sjúkrahúsi eftir að meðferð lýkur.  Ég velti mikið fyrir mér hvers vegna þær stéttir sem vinna með geðfatlaða standa sig ekki betur en raun ber vitni í réttinda baráttunni fyrir skjólstæðinganna?.  Það er alltaf að koma betur í ljós hvað þessi málaflokkur er í algerlega óviðunnandi horfi.  Þeir sem eiga við geðraskanir að stríða eru ekki í stakk búnir til að berjast fyrir réttindum sínum.  Það eru fagstéttirnar sem hafa það hlutverk með höndum að sjá til þess að málefnið sé í viðunnandi horfi.  Það er alltaf að koma betur í ljós hvað það vantar mikið umboðsmann sjúklinga, fyrst hægt er að borga þrjár milljónir á mánuði fyrir búsetu eins einstaklings, þá er hægt að ráða umboðsmann sjúklinga.  Það myndi gera mikið fyrir geðfatlaða og bæta réttarstöðu þeirra.